علت و درمان چرخش پا

 

پنجه‌های پای بیشتر افراد هنگام راه ‌رفتن به‌طور مستقیم رو به جلو یا اندکی به سمت خارج قرار می‌گیرد. چرخش پا اندکی به سمت خارج نرمال محسوب می شود.

اما در برخی افراد هم هنگام راه ‌رفتن به سمت داخل تمایل دارد که در دوران کودکی شایع می باشد.

کج ‌گذاشتن پا

کج ‌گذاشتن پا به سمت داخل در کودکان کم ‌سن در ابتدای به راه افتادن بسیار رایج است. در بیشتر موارد با افزایش سن کودک این عارضه برطرف می‌شود.  و کودک پاهایش را درست روی زمین می‌گذارد اما در تعداد کمی از کودکان این مشکل به‌خودی‌خود حل نمی‌شود و باید درمان شود.

کج‌گذاشتن پا به سمت داخل هنگام راه‌ رفتن حتی اگر با افزایش سن کودک برطرف نشود، مشکل‌های وخیمی ایجاد نمی‌کند.

گاهی برای کودکان مبتلا، به علت انحنای پاهایشان کفش مناسب پیدا نمی‌شود. این مشکل کفش‌پوشیدن ممکن است والدین را وادارد برای درمان اقدام کنند. این عارضه باعث آرتریت (التهاب مفاصل) یا اشکال در راه‌ رفتن و حفظ تعادل نمی‌شود.

در شمار بسیار اندکی از کودکان، چرخش شدید غیرعادی استخوان درشت نی ساق پا یا استخوان ران به سمت داخل وجود دارد که ممکن است ظاهر نامناسبی به پاها بدهد. گاهی این عارضه به درمان جراحی نیاز دارد.

اگر این نشانه‌ها در کودک شما وجود دارد، او را برای بررسی نزد پزشک ببرید:

▪ تداوم کج‌گذاشتن پا؛ اگر پس از ۳ سالگی همچنان کودکتان هنگام راه‌رفتن پایش را کج می‌گذارد.

▪ لنگیدن یا احساس درد هنگام راه رفتن

▪ کج‌گذاشتن یک پا به سمت داخل یا خارج بیشتر از پای دیگر

▪ تاخیر در رشد و تکامل در زمینه‌های دیگر (مثلا دیر به حرف افتادن)

▪ اختلال در راه‌رفتن که با گذشت زمان بدتر ‌شود.

● علت کج‌گذاشتن پا به سمت داخل چیست؟

۳ علت ممکن است در کودکان سالم باعث کج‌گذاشتن پا به سمت داخل شود؛ متاتارتوس اداکتوس، چرخش درشت نی به سمت داخل و چرخش بیش از حد استخوان ران به جلو.

۱) متاتارتوس اداکتوس:

متاتارتوس اداکتوس به معنای انحنای پنجه پا به سمت داخل است. این وضعیت پا بیشتر هنگامی دیده می‌شود که به کف پای کودک نگاه کنید، اگر به متاتارتوس اداکتوس مبتلا باشد، ممکن است هنگامی که هنوز نوزاد است، متوجه آن شوید.

این انحنا در پنجه پا احتمالا پیش از تولد، هنگامی که پا درون رحم تحت فشار قرار می‌گیرد، به وجود می‌آید. از هر ۹ تا ۱۰ کودک، یک نفر با این مشکل مواجه است ولی بسیاری از آنها با افزایش سن بهبود می‌یابند و پنجه پایشان راست می‌شود.

پزشک ممکن است در صورت تشخیص این عارضه به شما آموزش دهد چگونه پای نوزاد را تحت کشش قرار دهید تا راست‌ تر شود. اگر پا خیلی انحنا داشته باشد یا انحنای آن برطرف نشود، احتمالا گچ‌ گرفتن یا استفاده از بریس را برای کمک به تحت کشش قراردادن پا برای راست‌کردن آن تجویز می‌کند.

مداخلات کاردرمانی برای اصلاح راه رفتن نیز به این کودکان توصیه می شود. مهم‌ترین مشکلی که انحنای شدید پنجه پا به‌وجود می‌آورد، مشکل در کفش پوشیدن است.

۲) چرخش داخلی استخوان درشت نی ساق پا:

استخوان درشت ‌نی در ساق و در حد فاصل زانو و قوزک پا قرار دارد. والدین معمولا هنگامی که کودک شروع به راه‌رفتن می‌کند، متوجه چرخش داخلی این استخوان می‌شوند. اندکی چرخش درشت‌نی به سمت داخل در نوزادان طبیعی است و معمولا در انتهای سال اول زندگی برطرف می‌شود.

ولی در برخی از کودکان، استخوان آنقدر صاف نمی‌شود که کودک بتواند پایش را در وضعیت درست یعنی به سمت جلو یا اندکی به سمت خارج روی زمین بگذارد، در نتیجه هنگام آغاز به راه‌افتادن پاهایش را به سمت داخل کج خواهد گذاشت.

رشد استخوان ساق پا

استخوان‌های ساق پا با ادامه رشد کودک تا ۶ تا ۸ سالگی، راست‌تر خواهند شد. بریس یا کفش‌های خاص کمکی زیادی به درمان این مشکل نخواهند کرد. یک شیوه‌درمانی، استفاده از میله‌ای است که به کفش متصل و باعث می‌شود پای کودک به سمت بیرون چرخانده شود اما این شیوه در همه موارد موثر نیست.

بریس

این بریس‌ها گرانقیمت هستند و بیشتر کودکان دوست ندارند آنها را بپوشند.

بنابراین بیشتر پزشکان برای کودکان کم‌ سن مبتلا به این عارضه، درمانی تجویز نمی‌کنند و منتظر برطرف‌ شدن آن با افزایش سن می‌مانند.

حتی اگر چرخش استخوان درشت‌نی برطرف نشود، باعث ایجاد مشکلات مفصلی یا مشکل در راه‌رفتن یا پریدن نخواهد شد.

اگر ظاهر پا مساله‌ساز شود، درمان با جراحی برای بریدن استخوان‌ها و چرخاندن آنها به سمت بیرون انجام می‌شود تا پنجه پا مستقیم به سمت جلو قرار گیرد.

شمار بسیار اندکی از کودکان به چنین جراحی‌هایی نیاز خواهند داشت.

۳) چرخش بیش از حد استخوان ران به سمت داخل:

همه نوزادان با اندکی چرخش استخوان ران به داخل، به دنیا می‌آیند. کج‌گذاشتن پا به این علت در سنین ۲ تا ۴ سال، پس از شروع به راه‌افتادن کودک خود را نشان می‌دهد. ا

ین عارضه ممکن است با افزایش سن در سال‌های ابتدای کودکی بدتر شود؛ اما در سال‌های بعدی زندگی بهتر می‌شود.

در بیشتر کودکان در ۶ تا ۸ سالگی پا به وضعیت عادی برمی‌گردد. استفاده از بریس یا کفش طبی معمولا کمکی نمی‌کند.

برای معدودی از کودکان که چرخش به سمت داخل استخوان ران در آنها شدید است، عمل جراحی برای بریدن استخوان و چرخاندن آن به بیرون انجام می‌شود تا پنجه پا روی زمین به سمت جلو قرار گیرد.

جراحی فقط در موارد خیلی شدید بیماری انجام می‌شود.