آغوش مادر و استقلال کودکان
- خانه
- مقالات آموزشی
- آغوش مادر و استقلال کودکان
- ۱۹ بهمن ۱۳۹۴
- ادمین
- ۰ دیدگاه
- ۵ دقیقه
آغوش مادر و استقلال کودکان
آغوش مادر و استقلال کودکان
الهه ابراهیمی، دانشجوی کارشناسی ارشد کاردرمانی
نترس مادر من اینجام!
«بذارش زمین بغلی می شه»، «نذار خیلی بهت بچسبه»، «تا کی بچه باید آویزونت باشه؟ بذار یه کم تنها بمونه...» شاید این جمله ها به گوش شما آشنا باشد. این ها توصیه های قدیمی مادربزرگ هاست که مادران را تشویق به فاصله گرفتن از فرزندشان می کنند. این توصیه ها شاید گاهی درست باشد اما نه در سن بحرانی 6 تا 18 ماهگی! شما هر قدر به استقلال فرزندتان معتقد باشید، در فاصله 6 تا 18ماهگی او باید بغلی ترین، در دسترس ترین و با محبت ترین مادر دنیا باشید، چون هر طور که در این یک سال رفتار کنید، مبنای روابط عاطفی فرزندتان در آینده خواهد بود. شاید عبارت اضطراب جدایی به گوشتان آشنا باشد. این عبارت به همین دوره سنی اشاره می‌کند. دوره ای که کودک احساس تنهایی را درک می کند و ممکن است نبودن مادر یا بی توجهی های او را با بی قراری، اضطراب و جیغ و گریه، یا منزوی شدن و فاصله گرفتن از دیگران پاسخ دهد. به طور طبیعی، کودکان در فاصله 6 تا 18 ماهگی بیشتر از هر سنی به مادرشان می چسبند. آنقدر که وقتی شما به دستشویی می روید، ممکن است فرزندتان پشت در دستشویی جیغ و داد راه بیندازد. این وابستگی طبیعی است، چون کودک هنوز درکی از نبودن مادر ندارد و هنوز نمی‌تواند مفهوم نبودن موقتی و دائمی را از هم تفکیک کند. کم‌کم با تکامل مغزی کودک، او می تواند چهره مادرش را به خاطر بیاورد و یاد بگیرد که نبود مادر ممکن است به دلیل خروج او از اتاق باشد، نه نبودن قطعی و ترک شدن کودک. اگر کودک در سن بحرانی 6 تا 18 ماهگی خود با سردی مادر، بی توجهی یا فقدان او رو به رو شود، ممکن است برای همیشه الگوی ناامنی در روابط عاطفی اش پیدا کند؛ یعنی مدام احساس کند قرار است در یک رابطه عاطفی ترک شود، شریک خود را از دست بدهد یا مورد سردی واقع شود. چه کار کنید که فرزندتان این دوره حساس را به سلامتی بگذراند؟1. تا می توانید او را در آغوش بگیرید و حتی وقتی از اتاق خارج می شوید، نشانه‌ای از خود به جا بگذارید. مثلا با او صحبت کنید تا صدایتان را بشنود، تکه ای از دنباله لباس یا چادرتان را در دسترسش بگذارید و ترجیحا جایی قرار بگیرید که حتی اگر دور هستید، در دید او قرار داشته باشید.
.2با او قایم باشک بازی کنید. او با این شیوه یاد می گیرد نبودن شما دلیل بر ترک شدنش نیست. فقط به صورت موقتی در دسترسش نیستید. 3. بعد از 18 ماهگی کودک را به مدت کوتاه کنار مادربزرگ، خاله یا دوستی که با فرزندتان رابطه نزدیک دارد بگذارید و کم کم زمان ماندن کنار آنها را افزایش دهید. 4. بعد از 18 ماهگی او را بیشتر به پارک یا مهدکودک ببرید و تجربه دلپذیری از نبودن خود برای او درست کنید. بهتر است مهدکودک رفتن کودک به بعد از دو سالگی که دوران اضطراب جدایی او به سر آمده موکول شود.
۰ دیدگاه:
اولین دیدگاه را شما بنویسید.