كودكان دست و پا چلفتی يا كلامزی

كودكان دست و پا چلفتی يا كلامزی
  • ۰۲ بهمن ۱۳۹۵
  • ادمین
  • ۰ دیدگاه
  • ۵ دقیقه

كودكان دست و پا چلفتی يا كلامزی

تا اوايل دهه ي 1930 اين اختلال با نام كلامزي طبقه بندي مي شد از آن پس تركيبهاي ديگري مانند دستپاچلفتي حركتي؛صدمه حركتي و دستپاچلفتي جسمي براي تشريح اين اختلال بكار رفت و همچنين از تركيبات آپراكسياي رشدي واختلالات دركي حركتي جهت تعريف اختلالات رشدي بهره برده مي شد.در سال 1994 در كنفرانس " كودكان وكلامزينس" بر روي تركيب لغوي: اختلال هماهنگي پيشرونده (developmental coordination disorder)براي تشريح وضعيت كودكان با اختلال ناهماهنگي رشدي اجماع حاصل شد و در طبقه بندي DSMIV نيز از اين تركيب استفاده شده است. اين اختلال به صورت يك وضعيت مزمن و معمولا پايدار در كودكان يافت مي شود. اختلال هماهنگي پيشرونده(DCD)بعنوان يك صدمه ي قابل ملاحظه ي هماهنگي حركتي مطرح شده است‌‌‌ البته هنگامي اين تشخيص گذاشته مي شود كه اختلالات حركتي مذكور تأثيرات منفي قابل ملاحظه ايي بر برخي از جنبه هاي ديگر زندگي فرد داشته باشد كه معمولا تأثير بسزايي بر امور تحصيلي وفعاليتهاي روزمره زندگي دارد. قابل ذكر است اين اختلال نبايد ناشي از يك آسيب عصب شناخي قابل تشخيص باشد ضمنا اين كودكان نبايد هيچ اختلالي در تون عضلاني(آتاكسيا؛اسپاسيتي)؛ فقدان حس يا حركات غير عادي داشته باشند.اين كودكان معمولا توانايي ذهني متوسط به بالا دارند.اگر كودك دچار عقب ماندگي ذهني باشد IQبايد بالاي 70 و صدمات حركتي بيش از حد نرمال قابل انتظار براي كودكان عقب مانده ي ذهني باشد سرانجام اينكه نبايد دركودكان DCD علائم تشخيصي اختلالات رشدي فراگير ديده شود.اين اختلال با اختلالات پيش پا افتاده و ناچيز دوران كودكي شروع مي شود ومعمولا بين سنين 6 تا 12 سالگي تشخيص داده مي شود.اين اختلال هم بصورت مجزا وجود دارد وهم بصورت توأم با ساير اختلالات مانند اختلالات يادگيري يا ADHDممكن است وجود داشته باشد.هنگاميكه از كلمه ديسپراكسيا استفاده مي شود تعريف بيشتر به سمت سازماندهي برنامه ريزي وسازماندهي حركتي ميل مي نمايد.

شيوع:

شيوع DCD بين8%-5% در كودكان سنين مدرسه تخمين زده مي شود.بنظر مي رسد اين شيوع در پسران با نسبت 2 به 1 بيش از دختران باشد.اين اختلاف ممكن است به علت ارجاع بيشتر پسران باشد زيرا اين اختلال مشكلات بيشتري جهت كنترل آنان درخانه ومدرسه ايجاد مي كنند.

پيش آگهي:

عموم تحقيقات در زمينه ي DCD نشان ميدهند كه اين كودكان بدون مداخلات درماني اگرچه بدتر نمي شوند اما بهبودي نيز حاصل نمي گردد.در يك كار تحقيقاتي كه نتايج آن در مقاله ايي با عنوان (كلامزي در كودكان : آيا اين كودكان با افزايش سن بهبود ميابند؟(1991))(1) انتشار يافت17 كودك در سن 6 سالگي مورد آزمون قرار گرفتند و سپس در سن 16 سالگي دوباره آزمونها به عمل آمد ومشخص گرديد مشكلات كه در 6 سالگي وجود داشت در 16 سالگي نيز ادامه دارد.در يك كار تحقيقاتي ديگركه در سال 2001 انجام شد(2) كودكان سوئدي مورد مطالعه قرار گرفتند در اين آزمون 818 كودك از نظر توانايي درك مطالب هنگام خواندن در سن 7 سالگي مورد آزمون قرار گرفتند وهمينطور در سن 10 سالگي اين آزمون تكرار شد نتيجه اين كه ارتباط معناداري بين نتايج اين دو آزمون وجود داشت پس ميتوان نتيجه گرفت اين كودكان بدون مداخلات درماني اگرچه بدتر نمي شوند اما بهبودي نيز حاصل نمي گردد اين كودكان معمولا در سطح نازلتري از تواناييهاي خواندن و تحصيلي برخوردارند.

ويژگيهاي عملكرد حركتي كودكان DCD شامل موارد زير مي باشد:

-كندي حركات

-تكيه بيش از حد بر اطلاعات بينايي در مقايسه با اطلاعات حس عمقي

-ناهماهنگي در ارتباط ميان برخي از جنبه هاي حركتي با ساير مهارتهاي حركتي

-اين كودكان معمولا در پيش بيني واستفاده از اطلاعات حس عمقي وبهره گيري از سرنخ ها وهمچنين بكار بردن استراتژيهاي درماني ناكارامدند.

یکی از برنامه های درمانی مناسب کاردرمانی می باشد که با اسنفاده از تکنیک های درمانی مناسب و آگاهی از جنبه های مختلف این اختلال می تواند کمک شایانی به افزایش توانمندیهای این کودکان در زمینه های گونگون نماید.

واژهای کلیدی: كلامزي - كودكان - كاردرماني - درمان - DCD

۰ دیدگاه:

اولین دیدگاه را شما بنویسید.

    دیدگاه شما