CIMT یعنی تلاش برای ارتقای عملکرد دست سمت مبتلا بوسیله ی بکارگیری فشرده آن در حالی که دست سالم یاکمتر مبتلا ، مهار شده است.

اختلال عملکرد دست یکی از بارزترین علائم عملکردی ناتوان کننده در کودکان فلج مغزی (CP) همی پلژی (hemiplegia) است. روش های درمانی مبتنی بر شواهد به طور کلی کم یا می توان گفت وجود ندارد. با این حال، نتایج اخیرروش CIMT و HABIT جهت ارائه آموزش اندام فوقانی بصورت فشرده امیدواری هایی را پدید آورده است.

خلاصه یافته ها در سراسر بیش از 100 شرکت کننده در CIMT / HABIT از سال 1997تاکنون نشان می دهد که:

1. در شدت بالا، CIMT و آموزش دودستی بهبود مهارت و چابکی و استفاده دودستی اندام فوقانی را سبب می گردند.

2. آموزش دودستی می تواند تمرینات عملکردی هدفمندی را شکل دهد و این تمرینات ممکن است منجر به اهداف تمرین نشده نیزانتقال وسبب بهبود هماهنگی دودستی گردد.

3. 90 ساعت CIMT و آموزش دودستی بیش از60 ساعت از همان درمان  منجر به میزان بیشتری از بهبود می گردد.

4. دوزهای بالاتر ممکن است برای آموزش دودستی مورد نیاز باشد.

5. برای بچه های بزرگتر افزایش فرکانس و شکل دهی به حرکت ممکن است مورد نیازبوده  وترکیبCIMT / روش دودستی ممکن است با شدت کافی مفید باشد.

همه ی این یافته ها نشان می دهد که دوز (مقدار درمان و فرکانس)، بیشتر از موارد تشکیل دهنده درمان، کلید را به پروتکل های آموزش موفق، به ویژه برای کودکان بزرگتر می باشد.