اختلال هماهنگی رشد (DCD) چیست؟

اختلال هماهنگی رشدی (DCD) یک اختلال مهارت های حرکتی است که 5-6 درصد از کودکان سنین مدرسه را تحت تاثیر قرارمی دهد. نسبت ابتلای پسران به دختران از 2 به 1 تا 5: 1، بسته به گروه مطالعه ، متفاوت گزارش شده است.

DCD هنگامی رخ میدهد که تاخیر در توسعه مهارت های حرکتی، یا مشکلاتی در هماهنگی حرکات رخ داده ودر نتیجه سبب گردد که کودک در انجام ، کارهای روزمره دچار سختی گردد.

بنابراین تعریف، کودکان با DCD مبتلا به یک وضعیت پزشکی و یا عصبی شناسایی که مشکلات هماهنگی آنها را توضیح دهد نمی باشند. این کودکان اغلب توسط والدین و معلمان خود به عنوان بچه های "دست و پا چلفتی(clumsy)" یا "بی دست و پا(awkward)" توصیف می گردد.

کودکان با DCD درتسلط  بر فعالیتهای حرکتی ساده، مانند گره زدن کفش و یا پایین رفتن از پله با مشکل مواجه بوده و قادر به انجام کارهای علمی و مراقبت از خود متناسب با سن خود نمی باشند.

برخی ازاین کودکان ممکن است در زمینه های گوناگون دچار مشکلاتی باشند ، در حالی که برخی دیگر ممکن است تنها در فعالیت های خاص مشکل داشته باشند.

کودکان مبتلا به DCD معمولا دارای هوش طبیعی و یا بالاتر از متوسط هستند. با این حال، مشکلات هماهنگی حرکتی آنها ممکن است پیشرفت علمی ، یکپارچگی اجتماعی و رشد عاطفی آنها رامتآثر سازد.

DCD معمولا با سایراختلالات دوران رشد، از جمله نقص توجه / بیش فعالی (ADHD)، اختلالات یادگیری (LD)، تاخیر گفتار و زبان و مشکلات عاطفی و رفتاری ، همراه است.

معیارهای زیر برای تشخیص DCD لازم است:

1. یادگیری و اجرای مهارت های هماهنگ حرکتی با توجه به فرصت های برای یادگیری مهارت و سن پایین تر از سطح انتظار می باشد.

2. مشکلات مهارت های حرکتی به طور قابل توجهی در فعالیت های روزمره زندگی عملکرد تحصیلی / مدرسه ، فعالیت های ماقبل حرفه ای و حرفه ای، اوقات فراغت و بازی تداخل ایجاد می کند.

3. شروع در طول دوره اولیه رشد است.

4. مشکلات مهارت های حرکتی توسط تاخیر فکری، اختلال بینایی و یا دیگر وضعیت های عصبی که حرکت را تحت تاثیر  قرار می دهد قابل توضیح نیست.